03 August 2013 Belgrade(SRB) to Thessaloniki(GR)-19th Day

19η Μέρα
Σάββατο 03 Αυγούστου 2013

Κείμενο:Μιχάλης Χατζάκης

Φωτογραφίες:Μιχάλης Χατζάκης-Παρθένα Νεοφυτίδου

Έφτασε η μέρα της επιστροφής. Μια μέρα που αρκετοί ταξιδευτές δεν την γουστάρουν ποτέ! Μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι οι επιστροφές από τα ταξίδια μου δεν με ενοχλούν καθόλου και ο λόγος είναι ότι χαίρομαι που τα καταφέρνω να γυρίζω ασφαλής και πως μου δίνεται η ευκαιρία να ετοιμάσω κάτι άλλο!   

Το κοντέρ είχε γράψει ήδη 9.600 χλμ. 

Για τελευταία φορά σε αυτό το ταξίδι, ετοιμάσαμε τα πράγματα μας, πήραμε πρωινό και αναχωρήσαμε από το πανέμορφο Βελιγράδι.

Hyatt Regency Belgrade

Οδηγώντας ,σε λίγα χιλιόμετρα από το ξενοδοχείο,βγήκαμε στην Kneza Miloša περνώντας μπροστά από τα βομβαρδισμένα κτήρια. Οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ στην Σερβία διήρκεσαν 78 ημέρες,(24/4 έως 10/6/1999). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, βιομηχανικά κτίρια, σχολεία, ιατρικές εγκαταστάσεις, μέσα ενημέρωσης, σπίτια, μνημεία, εκκλησίες, και μοναστήρια υπέστησαν σοβαρές ζημιές. Τα ερείπια παραμένουν εκεί από το 1999 για να μη ξεχνά ο λαός την φρίκη του πολέμου και την αξία της ζωής!

Οι Σέρβοι είναι ένας λαός που αναγεννιέται από τις στάχτες του και κάθε φορά γίνεται πιο δυνατός και καλύτερος!!

Στάση για ξεκούραση λίγο πριν τα σύνορα Σερβίας- Fyrom.

Το καλωσόρισμα των Ελλήνων προς τους ξένους επισκέπτες προς την χώρας μας γίνεται με μια μεγάλη ταμπέλα που αν θες να γίνεις λίγο κακός.... παίζεις με τα γράμματα και το διαβάζεις διαφορετικά!!! WELCOME TO HELLAS!!!!!!!!!!!!!!!!

Την παραπάνω ταμπέλα μπορείς να την δεις αρκετές φορές στο Fyrom, η διαφορά είναι ότι λείπουν τα Ελληνικά γράμματα!!!!!

Στην παρακάτω φώτο, εκφράζουμε τα συναισθήματα χαράς και ικανοποίησης για όλο το εγχείρημα μας που είχε ένα αίσιο τέλος.

Victory!!!!

Αφού τακτοποιηθήκαμε και χαιρετίσαμε τους δικούς μας ανθρώπους,(οικογένεια), πήγαμε να φάμε και να πιούμε σαν Έλληνες!!!! 

Ρετσίνα με σουτζουκάκια και παντσετούλες από τον Ζυγό!!!!!

Λίγες γραμμές και από την συνεπιβάτη: Απότομη προσγείωση στην πραγματικότητα....

Να'μαστε λοιπόν πίσω από εκεί που ξεκινήσαμε. Για να σας πω την αλήθεια το συγκεκριμένο ταξίδι δεν ήταν το όνειρό μου,αλλά καθότι το στεφάνι σου πρέπει να το σέβεσαι και να το ακολουθείς  και λόγω του ότι ο τρίτος έρωτας της ζωής μου είναι η μηχανή,δεν υπήρχε περίπτωση να μην ακολουθήσω.

Είναι πραγματικότητα ότι σε ένα ταξίδι μετράει ο δρόμος και όχι ο προορισμός και αυτό συνέβη και στο δικό μας ταξίδι. Μήνες σχεδιασμού και προγραμματισμού και η πολυπόθητη στιγμή για εμένα έφτασε στις 20 Ιουλίου,λίγες μέρες αργότερα από τον Μιχάλη. Δυο εβδομάδες με αμέτρητα χιλιόμετρα,εικόνες,συναισθήματα,εκατοντάδες φωτογραφίες,μυρωδιές και ο σκληρός του μυαλού έτοιμος να βαρέσει κόκκινο....απολογισμός λοιπόν με καθαρά προσωπικά κριτήρια και μόνο. Νορβηγία,η ομορφότερη και ακριβότερη χώρα που έχω επισκεφθεί. Το νερό σε όλες τις μορφές:λίμνες ,ποτάμια,θάλασσα,βροχή^_^ και τάρανδοι,πολλοί τάρανδοι. Στην Ελλάδα στο δρόμο βγαίνουν βατράχια,στην Νορβηγία τάρανδοι. Και φυσικά ο σκοπός του ταξιδιού,το περιβόητο Nordkapp,η άκρη της Ευρώπης. 

Φιλανδία:αδιάφορη χώρα,μία ευθεία ατελείωτη(στο κομμάτι που επισκεφθήκαμε). Ενδιαφέρον το Rovaniemi(το οποίο βέβαια σου προκαλεί μια θλίψη που το βλέπεις στην πραγματική του μορφή,δηλαδή καθαρά ένα πάρκο ψυχαγωγίας,λόγω καλοκαιριού)και η συνάντηση με τον αγιούλη. Εσθονία και Tallin βγαλμένα από μια άλλη εποχή,στεναχώρια που χάσαμε την Riga στην Λετονία,μιας και το μόνο που είδαμε ήταν το συνεργείο της suzuki. 

Πολωνία:μεγάλο κεφάλαιο στο ταξίδι μας,με την Βαρσοβία να είναι βγαλμένη από κινηματογραφική ταινία (πραγματικά πανέμορφη) και την επίσκεψη στο Auschwitz- να σου γυρίζει το στομάχι και να σου προκαλεί έντονα συναισθήματα για πάρα πολύ καιρό.αδιανόητο πώς ένα ανθρώπινο μυαλό μπορεί να πράξει τέτοια θηριωδία.

Σερβία:αδέρφια,με το όμορφο Βελιγράδι να μας εκπλήσσει ευχάριστα με βόλτα στις όχθες του Δούναβη.
Σκόπια:ένα απλό πέρασμα με εκνευρισμό του να βλέπεις παντού την λέξη Μακεδονία και Αλέξανδρος ο Μέγας. 
Ευτυχώς ο καιρός ήταν σύμμαχός μας (εντάξει μια χοντρή την φάγαμε στην Λιθουανία,αλλά μέσα στο πρόγραμμα ήταν τα χειρότερα) εκτός από τις δύο τελευταίες μέρες που είχε την ζέστη της κολάσεως... το θέμα είναι,ότι δυστυχώς κάθε χρονιά που πηγαίνουμε ταξίδι εκτός Ελλάδας,το μόνο που με χαροποιεί στην επιστροφή είναι τα παιδιά μου,η οικογένεια.
Κάθε χρόνο επιβεβαιώνομαι ότι είμαστε τελικά πολλά χρόνια πίσω και ότι δυστυχώς ο ήλιος και οι όμορφες παραλίες δεν θα μας σώσουν.

Εύχομαι να είμαστε γεροί και να έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε και άλλα ταξίδια,διότι αν κάνεις την αρχή δεν θέλεις να σταματήσεις......καλά χιλιόμετρα σε όλους σας και σας ευχαριστούμε που μας επιτρέψετε να κλέψουμε λίγο από τον πολύτιμο προσωπικό σας χρόνο, τον οποίο αφιερώσατε στο ταξιδιωτικό μας :) .........


Μιχάλης-Παρθένα

02 August 2013 Bratislava(SK) to Belgrade(SRB)-18th Day

18η Μέρα
Παρασκευή 02 Αυγούστου 2013

Κείμενο:Μιχάλης Χατζάκης

Φωτογραφίες:Μιχάλης Χατζάκης-Παρθένα Νεοφυτίδου

Κατά τις 08:00 σηκωθήκαμε και κατεβήκαμε για πρωινό!Δεν ήταν και ότι καλύτερο αλλά πάλι καλά. Η μέρα έμοιαζε εξαιρετική και μόλις τελειώσαμε με το πρωινό αρχίσαμε την περιήγηση στην πανέμορφη Bratislava. Σκοπός μας ήταν να συναντήσουμε τον Μερκούριο που η μόνη επαφή που είχαμε ήταν μέσω facebook και αυτό που μας έφερα κοντά ήταν το πάθος μας για τα ταξίδια. Ο Μερκούριος ζει στο Ηράκλειο και ξέρει πολύ καλά το χωριό μου,το Κοκκίνη Χάνι,κάτι το οποίο εγώ αρχίζω να "ξεχνάω" με την πάροδο του χρόνου. Τέλος πάντων,αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Όπως προείπα είχαμε γνωριστεί στο FB και συζητούσαμε για τα ταξιδιωτικά μας και τον προγραμματισμό μας για το Nordkapp. Τα σχέδια και οι ημερομηνίες ήταν διαφορετικές αλλά το κοινό μας σημείο έμελλε να ήταν η Bratislava. Σε αυτό το site: Moto Adventures ,μπορείτε να διαβάσετε το πολύ καλογραμμένο ταξιδιωτικό του Μερκούριου στο Nordkapp και να ανακαλύψετε ακόμα περισσότερες ταξιδιωτικές εμπειρίες από πολύ αξιόλογους ταξιδευτές. 

Δώσαμε ραντεβού στην κεντρική πλατεία Hlavne Namestie,εκεί που βρίσκετε η Ελληνική πρεσβεία,μπροστά στο συντριβάνι. Ξαναπερπατήσαμε στα ίδια μέρη που είχαμε περάσει το προηγούμενο βράδυ και όλα έμοιαζαν διαφορετικά. Με άλλο μάτι βλέπεις μια πόλη το βράδυ και με άλλο το πρωί!!

Στην παραπάνω εικόνα διακρίνετε το κάστρο το οποίο βρίσκεται σε ένα στρατηγικό σημείο πάνω από τον Δούναβη και φαίνεται σχεδόν από παντού. Δυστυχώς ο χρόνος μας ήταν περιορισμένος και δεν μπορέσαμε να το επισκεφθούμε,χρωστάμε επίσκεψη και εδώ!!

Τριαδική Εκκλησία της Μπρατισλάβα.

Η μπαρόκ Πύλη του Αγίου Μιχαήλ, η μοναδική που επιβίωσε από την μεσαιωνική οχύρωση και είναι από τα τα παλιότερα κτίρια της πόλης.

Το «Σημείο Μηδέν», απ' όπου μετρούνται οι χιλιομετρικές αποστάσεις!

Καθεδρικός Ναός του Αγίου Μαρτίνου (Katedrala Svateho Martina).

Salvator Apotheke.

Ανάμεσα στις όμορφες πλατείες Hlavne Namestie και Primacialne Namestie βρίσκεται το παλιό Δημαρχείο (Stara Radnica)

Μετανιώνω που δεν είχαμε τον απαιτούμενο χρόνο να κάτσουμε για ένα καφεδάκι με τον Μερκούριο. Ήταν ο μοναδικός Έλληνας που βλέπαμε μετά από 18 μέρες ταξιδιού. Θαυμάζω το εγχείρημα του γιατί ταξίδεψε τόσες μέρες και τόσα χιλιόμετρα μόνος του,χωρίς παρέα.!! Πολλές φορές λένε ότι τον άνθρωπο τον καταλαβαίνεις με την πρώτη ματιά και δεν έχουν άδικο. Ο Μερκούριος εκπέμπει ηρεμία και δυναμική μαζί. Ανταλλάξαμε γρήγορες πληροφορίες για το τι κάναμε και για το πως θα τελειώναμε τα ταξίδια μας. Πιστεύω πως αν είχαμε χρόνο δεν θα τελειώναμε την κουβέντα μας ούτε σε 5 ώρες. Αφού βγάλαμε μαζί μερικές φωτογραφίες αποχαιρετηθήκαμε και δώσαμε ραντεβού κάπου στο μέλλον.!!!!!

Όταν φύγαμε από την πλατεία το πρώτο πράγμα που είπα στην Παρθένα ήταν: Έτσι είναι τα καλά κοπέλια..!!!

Σε μια προσπάθεια να ζωντανέψει το κέντρο της πόλης, οι τοπικές αρχές τοποθέτησαν στους δρόμους και στις πλατείες της Μπρατισλάβα ορισμένα ιδιόμορφα αγάλματα.  << info >>

Από τα πιο διάσημα γλυπτά είναι ο «Cumil», ένα έργο του Viktor Hulik. Πρόκειται για έναν εργάτη που ξεπροβάλλει χαμογελαστός μέσα από έναν υπόνομο.

Schoner Naci

Λίγο πριν ξεκινήσουμε έκανα ένα γρήγορο έλεγχο στην αλυσίδα και διαπίστωσα ότι ήταν γεμάτη κόμπους. Ξεκινήσαμε με την αγωνία αν θα καταφέρναμε να ολοκληρώσουμε το ταξίδι μας χωρίς απρόοπτα....Το κοντέρ ήδη είχε γράψει 9.020 χλμ.

Η ώρα είχε πάει 11:00 και ήδη είχαμε αργήσει να ξεκινήσουμε. Ευτυχώς η κίνηση ήταν περιορισμένη και χωρίς δυσκολία, με την βοήθεια του πλοηγού βγήκαμε γρήγορα από το κέντρο της πόλης με κατεύθυνση την Σερβία,(Βελιγράδι),  μέσω Ουγγαρίας. Έπρεπε να καλύψουμε 580 χλμ, χωρίς τα απρόοπτα που συμβαίνουν πάντα σε ένα ταξίδι ενώ το GPS μας έδειχνε ότι η διάρκεια του ταξιδιού μας θα ήταν περίπου 6 ώρες....!!!!!!!!!Η τιμή της βενζίνης κυμαίνονταν περίπου στα ίδια επίπεδα με την Ελλάδα,έβαλα με 1.58 EUR/lt.

Σε λιγότερο από μισή ώρα και οδηγώντας στον Ε75, φτάσαμε στον συνοριακό σταθμό της Σλοβακίας όπου περάσαμε πάλι χωρίς κανένα έλεγχο και προχωρήσαμε παρακάτω για να συναντήσουμε τον συνοριακό σταθμό της Ουγγαρίας.

Προμηθευτήκαμε την απαιτούμενη vigniette με κόστος, 1.470 φράγκα Ουγγαρίας, (HUF), δηλαδή: 4,92 EUR.

Μετά από δυο ώρες περίπου οδήγησης και με μικρές δεκαπεντάλεπτες στάσεις ,φτάσαμε έξω από την πρωτεύουσα της Ουγγαρίας, την Βουδαπέστη. Η πρώτη μας σκέψη ήταν να μπούμε στο κέντρο για να δούμε λίγο την πόλη και μερικά αξιοθέατα. Πλησιάζοντας όμως αντικρίσαμε το παρακάτω θέαμα..!!! Εκατοντάδες νταλίκες παντού με την κίνηση να είναι απίστευτη και να μην μπορούμε να οδηγήσουμε λόγω του φορτίου,της ζέστης και της κίνησης. Αμέσως άλλαξαν τα σχέδια μας και χωρίς δεύτερη σκέψη μπήκα στην Λ.Ε.Α. και άρχισα να περνάω τις νταλίκες από το πλάι προσπαθώντας να μην χάσω την έξοδο που θα μας έβγαζε στον Ε75-Μ5.  Η αλήθεια είναι ότι το ρίσκο ήταν μεγάλο γιατί μπορούσε να με σταματήσει η αστυνομία και το χειρότερο να πατήσω κάποιο καρφί και μετά άντε να το φτιάχνεις μες τη ζέστη και την ανυπόφορη κίνηση.Ευτυχώς όμως όλα πήγαν καλά και μετά από λίγη ώρα βρεθήκαμε στον δρόμο για τα σύνορα της Σερβίας.

Εδώ δυστυχώς έπρεπε να περάσουμε τον συνοριακό έλεγχο. Η ώρα είχε πάει 16:30 και μπροστά μας βρισκόταν αμέτρητες ουρές αυτοκινήτων που περίμεναν υπομονετικά τη σειρά τους. Όλοι αυτοί ήταν Τούρκοι που ταξίδευαν οδικώς από όλη την Ευρώπη για να πάνε στην χώρα τους για τις καλοκαιρινές διακοπές. Σε όλη μας τη διαδρομή στην εθνική οδό μας προσπερνούσαν με απίστευτες ταχύτητες και σε όσους σταθμούς ξεκούρασης σταματούσαμε γινόταν το αδιαχώρητο από τα καραβάνια της ανατολής. Στην αρχή προσπάθησα να μείνω σε μια σειρά όπως θα έκαναν όλοι οι  Ευρωπαίοι οδηγοί λόγο παιδείας,αλλά φίλε μου εδώ δεν μπορούσα να υπακούσω και να ακολουθήσω την Ευρωπαϊκή κουλτούρα. Φαντάσου την θερμοκρασία να είναι στους 35° C και εμείς να είμαστε ντυμένοι με μαύρες κορντούρες,μπότες και τα κράνη στο κεφάλι. Έσταζα από παντού.!! Με τον φόβο ότι θα έμπλεκα σε κάποια λεκτική διαμάχη με ορισμένους από τους εκνευρισμένους λόγο αναμονής οδηγούς,άρχισα να προχωράω σιγά σιγά προς τον έλεγχο,προσπερνώντας αρκετά σταματημένα οχήματα και όταν έφτασα κοντά στον έλεγχο βλέπω τους μπροστινούς οδηγούς να κάνουν στην άκρη για να περάσω. Ενώ έβλεπαν ότι είμαστε Έλληνες ,μιας και παντού είχαμε την Ελληνική σημαία ,από τα κράνη,τα μπουφάν και την μηχανή, μας παραχωρούσαν τη σειρά τους χωρίς γκρίνιες και μουρμούρα. 

Πρέπει σιγά σιγά αρθούν οι προκαταλήψεις που συνοδεύουν την σχέση των δυο λαών και να προχωρήσουμε μπροστά.  

Αφού περάσαμε τον συνοριακό σταθμό του Horgos,σε λιγότερο από τρεις ώρες φτάσαμε στο Βελιγράδι. Με το GPS να κολλάει ξανά και ξανά ,κατά τις 19:00,φτάσαμε στο Hyatt Regency Belgrade . 

Στο δωμάτιο μας περίμεναν αρκετές εκπλήξεις από τους φίλους μας 

Αφού τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτιο και ξεκουραστήκαμε ,κατά τις 20:30 κατεβήκαμε στο concierge για να μας δώσουν συμβουλές οι συνάδελφοι μου για το που θα πηγαίναμε για φαγητό. Μας πρότειναν να πάμε στο Ζεμούν,(Zemoun), ένα πανέμορφο προάστιο της πόλης με υπέροχη περαντζάδα πάνω στο ποτάμι και πολλές επιλογές για φαγητό. Αποφασίσαμε να πάρουμε ταξί γιατί ήμασταν πολύ κουρασμένοι.Ο ταξιτζής,φυσικά και είχε έρθει στην Ελλάδα για διακοπές, στην Χαλκιδική ,και η διαδρομή μας ήταν πολύ ευχάριστη αφού μιλούσαμε συνέχεια για τις εμπειρίες του και το πόσο αγαπάει τους Έλληνες. Με τους Έλληνες είμαστε αδέρφια μας ελεγε,μια κουβέντα που θα την ακούσεις από όλους τους Σέρβους. Το προτεινόμενο εστιατόριο ήταν το Saran. Καθίσαμε στο επάνω διάζωμα μιας και το κάτω ήταν γεμάτο κόσμο και η θέα προς τον Δούναβη ήταν εκπληκτική. Παραγγείλαμε δυο ξανθιές Σέρβικες κρύες μπύρες,(Jelen), υψώσαμε τα ποτήρια μας και ευχηθήκαμε «ziveli», δηλαδή μακροζωία ,και απολαύσαμε το υπόλοιπο της πανέμορφης καλοκαιρινής βραδιάς. Το φαγητό ήταν εξαιρετικό και οι τιμές πολύ προσιτές.

Κάπου εδώ ομως είχε τελειώσει το ταξίδι μας. Κάνοντας ένα flashback για το τι είχαμε κάνει και τι περάσαμε τις προηγούμενες μέρες, μια κουβέντα βγήκε από το στόμα μας....... Τα είχαμε καταφέρει.!!! 

Χιλιόμετρα ημέρας:587

Διαμονή: Hyatt Regency Belgrade

Έξοδα ημέρας: 122 EUR

Επόμενο/Next:In progress
19th Day- Belgrade(SRB) to Thessaloniki(GR)