03 August 2013 Belgrade(SRB) to Thessaloniki(GR)-19th Day

19η Μέρα
Σάββατο 03 Αυγούστου 2013

Κείμενο:Μιχάλης Χατζάκης

Φωτογραφίες:Μιχάλης Χατζάκης-Παρθένα Νεοφυτίδου

Έφτασε η μέρα της επιστροφής. Μια μέρα που αρκετοί ταξιδευτές δεν την γουστάρουν ποτέ! Μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι οι επιστροφές από τα ταξίδια μου δεν με ενοχλούν καθόλου και ο λόγος είναι ότι χαίρομαι που τα καταφέρνω να γυρίζω ασφαλής και πως μου δίνεται η ευκαιρία να ετοιμάσω κάτι άλλο!   

Το κοντέρ είχε γράψει ήδη 9.600 χλμ. 

Για τελευταία φορά σε αυτό το ταξίδι, ετοιμάσαμε τα πράγματα μας, πήραμε πρωινό και αναχωρήσαμε από το πανέμορφο Βελιγράδι.

Hyatt Regency Belgrade

Οδηγώντας ,σε λίγα χιλιόμετρα από το ξενοδοχείο,βγήκαμε στην Kneza Miloša περνώντας μπροστά από τα βομβαρδισμένα κτήρια. Οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ στην Σερβία διήρκεσαν 78 ημέρες,(24/4 έως 10/6/1999). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, βιομηχανικά κτίρια, σχολεία, ιατρικές εγκαταστάσεις, μέσα ενημέρωσης, σπίτια, μνημεία, εκκλησίες, και μοναστήρια υπέστησαν σοβαρές ζημιές. Τα ερείπια παραμένουν εκεί από το 1999 για να μη ξεχνά ο λαός την φρίκη του πολέμου και την αξία της ζωής!

Οι Σέρβοι είναι ένας λαός που αναγεννιέται από τις στάχτες του και κάθε φορά γίνεται πιο δυνατός και καλύτερος!!

Στάση για ξεκούραση λίγο πριν τα σύνορα Σερβίας- Fyrom.

Το καλωσόρισμα των Ελλήνων προς τους ξένους επισκέπτες προς την χώρας μας γίνεται με μια μεγάλη ταμπέλα που αν θες να γίνεις λίγο κακός.... παίζεις με τα γράμματα και το διαβάζεις διαφορετικά!!! WELCOME TO HELLAS!!!!!!!!!!!!!!!!

Την παραπάνω ταμπέλα μπορείς να την δεις αρκετές φορές στο Fyrom, η διαφορά είναι ότι λείπουν τα Ελληνικά γράμματα!!!!!

Στην παρακάτω φώτο, εκφράζουμε τα συναισθήματα χαράς και ικανοποίησης για όλο το εγχείρημα μας που είχε ένα αίσιο τέλος.

Victory!!!!

Αφού τακτοποιηθήκαμε και χαιρετίσαμε τους δικούς μας ανθρώπους,(οικογένεια), πήγαμε να φάμε και να πιούμε σαν Έλληνες!!!! 

Ρετσίνα με σουτζουκάκια και παντσετούλες από τον Ζυγό!!!!!

Λίγες γραμμές και από την συνεπιβάτη: Απότομη προσγείωση στην πραγματικότητα....

Να'μαστε λοιπόν πίσω από εκεί που ξεκινήσαμε. Για να σας πω την αλήθεια το συγκεκριμένο ταξίδι δεν ήταν το όνειρό μου,αλλά καθότι το στεφάνι σου πρέπει να το σέβεσαι και να το ακολουθείς  και λόγω του ότι ο τρίτος έρωτας της ζωής μου είναι η μηχανή,δεν υπήρχε περίπτωση να μην ακολουθήσω.

Είναι πραγματικότητα ότι σε ένα ταξίδι μετράει ο δρόμος και όχι ο προορισμός και αυτό συνέβη και στο δικό μας ταξίδι. Μήνες σχεδιασμού και προγραμματισμού και η πολυπόθητη στιγμή για εμένα έφτασε στις 20 Ιουλίου,λίγες μέρες αργότερα από τον Μιχάλη. Δυο εβδομάδες με αμέτρητα χιλιόμετρα,εικόνες,συναισθήματα,εκατοντάδες φωτογραφίες,μυρωδιές και ο σκληρός του μυαλού έτοιμος να βαρέσει κόκκινο....απολογισμός λοιπόν με καθαρά προσωπικά κριτήρια και μόνο. Νορβηγία,η ομορφότερη και ακριβότερη χώρα που έχω επισκεφθεί. Το νερό σε όλες τις μορφές:λίμνες ,ποτάμια,θάλασσα,βροχή^_^ και τάρανδοι,πολλοί τάρανδοι. Στην Ελλάδα στο δρόμο βγαίνουν βατράχια,στην Νορβηγία τάρανδοι. Και φυσικά ο σκοπός του ταξιδιού,το περιβόητο Nordkapp,η άκρη της Ευρώπης. 

Φιλανδία:αδιάφορη χώρα,μία ευθεία ατελείωτη(στο κομμάτι που επισκεφθήκαμε). Ενδιαφέρον το Rovaniemi(το οποίο βέβαια σου προκαλεί μια θλίψη που το βλέπεις στην πραγματική του μορφή,δηλαδή καθαρά ένα πάρκο ψυχαγωγίας,λόγω καλοκαιριού)και η συνάντηση με τον αγιούλη. Εσθονία και Tallin βγαλμένα από μια άλλη εποχή,στεναχώρια που χάσαμε την Riga στην Λετονία,μιας και το μόνο που είδαμε ήταν το συνεργείο της suzuki. 

Πολωνία:μεγάλο κεφάλαιο στο ταξίδι μας,με την Βαρσοβία να είναι βγαλμένη από κινηματογραφική ταινία (πραγματικά πανέμορφη) και την επίσκεψη στο Auschwitz- να σου γυρίζει το στομάχι και να σου προκαλεί έντονα συναισθήματα για πάρα πολύ καιρό.αδιανόητο πώς ένα ανθρώπινο μυαλό μπορεί να πράξει τέτοια θηριωδία.

Σερβία:αδέρφια,με το όμορφο Βελιγράδι να μας εκπλήσσει ευχάριστα με βόλτα στις όχθες του Δούναβη.
Σκόπια:ένα απλό πέρασμα με εκνευρισμό του να βλέπεις παντού την λέξη Μακεδονία και Αλέξανδρος ο Μέγας. 
Ευτυχώς ο καιρός ήταν σύμμαχός μας (εντάξει μια χοντρή την φάγαμε στην Λιθουανία,αλλά μέσα στο πρόγραμμα ήταν τα χειρότερα) εκτός από τις δύο τελευταίες μέρες που είχε την ζέστη της κολάσεως... το θέμα είναι,ότι δυστυχώς κάθε χρονιά που πηγαίνουμε ταξίδι εκτός Ελλάδας,το μόνο που με χαροποιεί στην επιστροφή είναι τα παιδιά μου,η οικογένεια.
Κάθε χρόνο επιβεβαιώνομαι ότι είμαστε τελικά πολλά χρόνια πίσω και ότι δυστυχώς ο ήλιος και οι όμορφες παραλίες δεν θα μας σώσουν.

Εύχομαι να είμαστε γεροί και να έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε και άλλα ταξίδια,διότι αν κάνεις την αρχή δεν θέλεις να σταματήσεις......καλά χιλιόμετρα σε όλους σας και σας ευχαριστούμε που μας επιτρέψετε να κλέψουμε λίγο από τον πολύτιμο προσωπικό σας χρόνο, τον οποίο αφιερώσατε στο ταξιδιωτικό μας :) .........


Μιχάλης-Παρθένα