Σάββατο 12 Μαΐου 2012

12 May 2012 GR/Thessaloniki-Fyrom-Serbia (Belgrade)

Έφτασε η ώρα για μια νέα ταξιδιωτική εμπειρία.

Ξεκινήσαμε το πρωί της 12ης Μαϊού 2012,κατά τις 06:15 από Θεσσαλονίκη για το συνοριακό σταθμό των Ευζώνων. Αρκετοί  μας είχαν αποτρέψει για το πέρασμα μας απο τα Σκόπια.Είχα κάποιες φοβίες για να πω την αλήθεια.Φοβήθηκα μην μας τύχει κάτι στην πορεία,μην μας σταματήσουν στα σύνορα,μην μας σταματήσουν σε κάποιο μπλόκο της αστυνομίας και  οτιδήποτε άλλο μπορεί να συμβεί σε ένα ταξίδι.
Παρακάτω θα ανακαλύψετε τι πραγματικά συνέβη. Ο καιρός δεν ήταν και στα καλύτερα του.Ο ουρανός ήταν άχρωμος με μια όχι και τόσο καλή διάθεση. Αισθανόμουν κάπως περίεργα,κάπως αγχωμένος με μια νευρικότητα λες και ήμουν πρωτάρης. Πενήντα περίπου χλμ πριν τα σύνορα , δεν άργησε να μας επισκεφθεί μια μικρή σε διάρκεια μπόρα.Ευτυχώς  κράτησε λίγο. Δεν είχαμε καμιά διάθεση να συνεχίσου με τέτοιες καιρικές συνθήκες τα ταξίδι μας. Αφού ξεμπλέξαμε με τα του καιρού,φτάσαμε στα Ελληνικά σύνορα.


Συνοριακός σταθμός Ευζώνων.Περνώντας από την Ελληνική πλευρά προς την πλευρά των Σκοπίων.


Στον έλεγχο που μας έκαναν ,μας ζήτησαν τις ταυτότητες και την πράσινη κάρτα,τίποτα παραπάνω,τίποτα λιγότερο και αυτό το αναφέρω γιατί πριν το ταξίδι μας οι γνώμες ήταν αμφιλεγόμενες και ασαφείς.Είχα τηλεφωνήσει στην Πρεσβεία και στα προξενείο των Σκοπίων στην Ελλάδα και η πληροφορίες που είχα ήταν ότι μπορούσαμε να περάσουμε τα σύνορα μόνο με ταυτότητες νέου τύπου,με λατινικούς χαρακτήρες.


Είσοδος στα Σκόπια.

Μόλις περάσαμε τον ελέγχο αισθάνθηκα τα μάγουλα μου να στριμόχνονται  μέσα στο κράνος μου από το πλατύ χαμόγελο μου.Το άγχος και η νευρικότητα που είχα εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας.Σταματήσαμε για 10 λεπτά να ανασυνταχτούμε και ξεκινήσαμε με μια διαφορετική διάθεση την περιπέτεια μας, που όπως όλες οι περιπέτειες ,έτσι και αυτή είχε τις δικές της εκπλήξεις και απρόοπτα.


 Τα καζίνο δίνουν και παίρνουν λίγο μετά τα σύνορα.Το παράλογο είναι ότι έχουν αρκετή δουλειά μιας και τα γεμίζουν οι "Ελληναράδες" όπως αναφέρουν τα Σκοπιανά μέσα ενημέρωσης.

Ο δρόμος των Σκοπίων ήταν απαράδεκτος,χιλιάδες μπαλώματα και πολύ βαρετή διαδρομή.Πουθενά δεν βρήκα κάτι που να μου τραβήξει το ενδιαφέρον. Δεν είμαι προκατειλημμένος αλλά με γνώμονα τα ταξίδια που έχω κάνει στην Ευρώπη ,μπορώ να έχω άποψη.


Περάσαμε 4 σταθμούς διοδίων και σε όλους πληρώσαμε από 1 ευρώ. Οι υπάλληλοι των διοδίων ήταν καθισμένοι μέσα στα μικρά και άβολα κισσέ και οι συναλλαγές χωρίς καμία διάθεση να μας χαιρετήσουν ή ακόμα και να μας κοιτάξουν. 


Συνοριακός σταθμός Σκοπίων-Σερβίας.








Μόλις περάσαμε από Σκόπια προς Σερβία ,νιώσαμε ότι μπαίνουμε σε λίγο πιο ευρωπαϊκή χώρα.Το οδόστρωμα ήταν κάπως καλύτερο. Είδαμε αρκετά εργοτάξια κατά την διαδρομή μας προς το Βελιγράδι.Έκαναν έργα διαπλάτυνσης και αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι τα μηχανήματα τους ήταν καινούρια. Έχω την εντύπωση ότι η Σερβία προχωράει πολύ γρήγορα προς την είσοδο της στην Ευρώπη και δυστυχώς προς την πόρτα του ΔΝΤ, αν και αυτές οι χώρες των Βαλκανίων έχουν ταλαιπωρηθεί αμέτρητες φορές.



Στάση στα διόδια του Doljevac για ανασυγκρότηση.Το κόστος των διοδίων ήταν 2 ευρώ,δεν χρειάστηκε να κάνουμε συνάλλαγμα ακόμα,είχαμε πάρει αρκετά κέρματα μαζί μας.





Προσπαθήσαμε να μπούμε στο Nis  αλλά κάπου χάσαμε τις εξόδους και 15 λεπτά απο το ταξίδι μας.



Παρέα με τον Miljan ,από το Μαυροβούνιο, όπου τον συναντήσαμε μερικές φορές σε στάσεις που κάναμε σε διάφορα βενζινάδικα για ανεφοδιασμό.Οδηγούσε μια Goldwing και πήγαινε λίγο έξω από το Βελιγράδι σε μια συνάντηση μοτοσικλετιστών για να πιουν μπύρες και να ψήσουν ''Ham & Lam'' όπως έλεγε.Γιγαντόσωμος και τραχύς τύπος με βαριά προφορά. Ήταν ένας από τους πρώτους μοτοσυκλετιστές που θα γνωρίζαμε σε αυτό το ταξίδι.



Μπροστά μας άρχισε να  ξεπροβάλει η πόλη του Βελιγραδίου.Κατά τις 15:30 περίπου φτάσαμε στην είσοδο της πόλης.
Το Βελιγράδι είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας. Βρίσκεται στην Παννονική πεδιάδα των Βαλκανίων στη συμβ
Λίγο πριν την είσοδο μας στην πόλη πληρώσαμε τα τελευταία διόδια που κόστιζαν 2 ευρώ.


Παντού υπήρχαν πινακίδες που ήταν γραμμένες στη Σέρβικη και στην Αγγλική γλώσσα.Με λίγη προσοχή και με την βοήθεια του GPS βρήκαμε την έξοδο προς το ξενοδοχείο μας.







Λίγο πριν το Hyatt Regency Belgrade.









Μόλις τακτοποιηθήκαμε βγήκαμε βόλτα προς το κέντρο της πόλης που ήταν κοντά στο ξενοδοχείο.




UŠĆE Shopping Center

Το Βελιγράδι είναι χτισμένο στο σημείο όπου ο ποταμός Σάβα εκβάλλει ή συναντάει τον (πλωτό) Δούναβη, την αρτηρία που άλλοτε το ένωνε με τις χώρες της κεντρικής Ευρώπης,έχει τη γοητεία των παραποτάμιων πόλεων. Είναι μια πόλη στραμμένη στο ποτάμι, το οποίο διαμορφώνει τη γεωγραφία της αλλά και τη ζωή των κατοίκων της.
Οι Σέρβοι είναι εξαιρετικά εξωστρεφείς, φαίνεται ότι προσπαθούν να επανακτήσουν τον χαμένο χρόνο ενός καταπιεστικού καθεστώτος και του τελευταίου καταστροφικού πολέμου









Οι ποδηλάτες περιμένουν το ασανσέρ για να ανέβουν στην γέφυρα. 




Αφού τελείωσε ο περίπατος ,γυρίσαμε πίσω στο ξενοδοχείο για ξεκούραση.




Τούτο το απόγευμα δεν ήταν οποιοδήποτε απόγευμα. Ήταν η πρώτη μέρα και η απαρχή ενός πολλά υποσχόμενου ταξιδιού. Μας είχε φύγει το άγχος και η όποια ανασφάλεια είχα.
Οι διαβάσεις των συνοριακών σταθμών έγιναν χωρίς προβλήματα, γενικά δεν μπορώ να πω ότι αντιμετωπίσαμε κάτι δυσάρεστο, όσον αφορά την οδηγική συμπεριφορά είτε ήταν η δικιά μου είτε των άλλων οδηγών.Τα λίγα πράγματα που με ενόχλησαν ήταν η όχι και τόσο καλή άσφαλτος στους δρόμους των Σκοπίων και σε μερικά μέρη της Σερβίας.
Όσων αφορά τους ανθρώπους που συναντήσαμε στο Βελιγράδι,έχω να πω τα καλύτερα.Ευχάριστοι και πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν και πολλοί από αυτούς στα Αγγλικά..
Στο οικονομικό τώρα,και στις 2 χώρες πληρώναμε με ευρώ και με κάρτα,(maestro),  στους σταθμούς ανεφοδιασμού. Αυτά για σήμερα.


Ξενοδοχείο: Ηyatt Regency Belgrade
Τιμή: 0 EUR/NIGHT B&B (2 Nights)
Βαθμολογία: "10"

Το ταξίδι μας συνεχίζεται παρακάτω.
Continued below.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

PRINT FRIENDLY & PDF