moto-traveler: 22 May 2012 Day tour Provence-Alpes-Côte d'Azur

Μια ακόμη βροχερή μέρα...μας βρίσκει στην Προβηγκία.

Η περιοχή της Προβηγκίας (Provence) στη Νότια Γαλλία είναι ένας ευλογημένος τόπος.Συνδυάζει το γαλλικό πνεύμα με τις ιταλικές επιρροές.Το έμβλημα της Προβηγκίας είναι η λεβάντα που φύεται εν αφθονία σε υψόμετρο μεγαλύτερο των 600 μέτρων στα ορεινά εδάφη του Luberon, του Vaucluse, στο βουνό Ventoux και στις πλαγιές των Άλπεων, της Άνω Προβηγκίας (Haute Provence). Αρχίζουμε την περιπέτεια μας με προορισμό την Aix-en-Provence.

Λόγο των κακών καιρικών συνθηκών,αρκεστήκαμε σε μια ολιγόλεπτη στάση στο κέντρο της Εξ αν Προβάνς.

Ολόκληρο το ιστορικό κέντρο της πόλης καθηλώνει. Τα δαιδαλώδη πλακόστρωτα δρομάκια της είναι γεμάτα εστιατόρια, καφέ, μαγαζιά και μπουτίκ μερικών από τους ακριβότερους οίκους μόδας. Τα κτήρια της είναι επιβλητικά, αρχιτεκτονικά ομοιόμορφα και φροντισμένα.

Οι μεγάλες πλατείες της σφύζουν από ζωή.

Αφού κάναμε μια μικρή βόλτα στο κέντρο ,διασχίζοντας τα στενά δρομάκια,φεύγουμε για Avignon.

Η Avignon , είναι πρωτεύουσα του νομού Βοκλίζ στην περιφέρεια Προβηγκία - Άλπεις - Κυανή Ακτή στη νότια Γαλλία. Βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού Ροδανού και είναι κυρίως γνωστή ως έδρα των 7 παπών. Ιδρύθηκε κατά τον 2ο αιώνα π.Χ., ήταν αρχικά ένα ασήμαντο γαλατικό χωριό.

Κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, τους Φράγκους, τους Γότθους, τους Σαρακηνούς και τελικά το 1226 μ.Χ., ύστερα από πολύμηνη πολιορκία η πόλη πέρασε στα χέρια του βασιλειά της Γαλλίας, Λουβοδίκου Η'.

Η χρυσή εποχή της Αβινιόν ξεκίνησε το 1309 και τελείωσε το 1376. Σε αυτό το διάστημα η Αβινιόν βρισκόταν κάτω από την παπική εξουσία και επτά Πάπες έκαναν την πόλη έδρα τους.

Ο πληθυσμός της πόλης είχε αρχίσει να αυξάνεται και εγκαταστάθηκαν εκεί πολλοί καλλιτέχνες και άνθρωποι των γραμμάτων. Οι πάπες εγκατέλειψαν την πόλη το 1376 και οι επιδημίες πανούκλας που ακολούθησαν αποδυνάμωσαν την πόλη. Τέλος, το 1791 η παπική εξουσία παρέδωσε την πόλη στην Γαλλία.

Εφόσον φτάσετε στην Αβινιόν οδικώς, αν είστε με αυτοκίνητο τότε θα πρέπει να το αφήσετε έξω από τα τείχοι της πόλης.

Δίπλα στο ποτάμι έχει ένα μεγάλο πάρκινγκ, αλλά θα δυσκολευτείτε για να βρείτε θέση, ιδίως κατά τους μήνες με έντονη τουριστική κίνηση.

Εμείς δεν αντιμετωπίσαμε ιδιαίτερο πρόβλημα,κάναμε μια βόλτα στο κέντρο της Αβινιόν και σε 5 λεπτά βρήκαμε θέση για το μαύρο πρόβατο. Η στάθμευση ήταν δωρεάν.

Μέσα στο ιστορικό κέντρο δεν θα χρειαστείτε μεταφορικό μέσο, οι αποστάσεις είναι μικρές και όλα τα μνημεία είναι άνετα προσβάσιμα με τα πόδια.

Τα αυτοκίνητα που μετακινούνται στο κέντρο ανήκουν στους κατοίκους και έχουν ειδική κάρτα πρόσβασης. Επίσης υπάρχουν λεωφορεία, αλλά μάλλον δεν θα τα χρειαστείτε.

Παρκάρουμε σε θέση: "Parking for moto only".

Αρχίσαμε την βόλτα μας από το "Les Halles Market",την κλειστή αγορά της Avignon,με τους κρεμαστούς κήπους.Πολύ όμορφο θέαμα.

Για να πάει καλά η μέρα, φάγαμε ένα κρουασανάκι και συνεχίσαμε την βόλτα μας.

Το σημαντικότερο μνημείο της Αβινιόν είναι το Palais des Papes. (δηλαδή το παλάτι των Παπών). Χτίστηκε σε δύο φάσεις και χωρίζεται σε δύο κτιριακά συγκροτήματα, το Palais Vieux (Παλαιό Παλάτι) και το Palais Neuf (Νεοανακτορικό).

Αποτελεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO και είναι το μεγαλύτερο γοτθικό παλάτι στην Ευρώπη.

Τελειώνοντας με την Avignon,ξεκινάμε για Gordes.Στην διαδρομή μας υπήρχαν περιοχές με μικρά μουσεία όπως αυτό του Λαδιού, του Γυαλιού και φυσικά το Μουσείο της Λεβάντας,ένα τέτοιο βρήκαμε και εμείς στο δρόμο μας.

Οι λεβάντες είναι πολύ μικρές ακόμα.Ανθίζουν από τις αρχές Ιουλίου μέχρι τα μέσα Αυγούστου. Τότε είναι η καταλληλότερη στιγμή για να περιηγηθεί κάποιος την περιοχή ακολουθώντας τους δρόμους της λεβάντας, να βρεθεί σε φεστιβάλ που γιορτάζουν το εμβληματικό αυτό φυτό, να ανακαλύψει πέτρινα χωριά, παλιές εκκλησίες, υπαίθριες αγορές και να γευτεί την ντόπια κουζίνα.

38 χιλιόμετρα ανατολικά της ΑVIGNON βρίσκεται το γραφικό χωριό GORDES. Πλησιάζοντας εμφανίζεται ξαφνικά μπροστά μας το κάστρο φρούριο με σπίτια γαντζωμένα πάνω στο βραχο ανάμεσα σε κυπαρίσσια, ελιές , φιστικιές .Είναι από τα διασημότερα χωριά του Vaucluse, με καταπληκτική θέα πάνω από την κοιλάδα του Cavalon.

Ανατολικά του Gordes, μέσα από τα αμπέλια και τους ελαιώνες της κοιλάδας Coulon, κατευθυνθήκαμε προς το Roussillon.

Το κόκκινο χωριό στη Νότια άκρη του Plateau du Vaucluse.Σκαρφαλωμένο στον ψηλότερο λόφο της περιοχής είναι από τα ωραιότερα χωριά του Luberon.Κόκκινοι βράχοι, κτήρια από κόκκινη πέτρα και στέγες σκεπασμένες με κόκκινα κεραμίδια. Ένα καταπράσινο πευκοδάσος έρχεται να “σπάσει” χρωματικά το λαμπερό κοκκινο-ώχρινο των βράχων.

Έχει μικρές πλατείες και αδιέξοδα γεμάτα λουλούδια.Από την κεντρική πλατεία του χωριού ξεκινά το Μονοπάτι της Ώχρας, που διασχίζει το λατομείο. Ένα υπέροχο πάρκο με μονοπάτια από μαλακή άμμο.

Περιπλανηθήκαμε στο εσωτερικό του χωριού τριγυρίζοντας τα μεσαιωνικά σοκάκια με τις κοκκινωπές προσόψεις,μέχρι τον πύργο του ρολογιού και την εκκλησία.

Εδώ υπάρχουν εστιατόρια, καφέ, μαγαζάκια με ντόπια αντικείμενα φτιαγμένα στο χέρι, αλλά το σήμα κατατεθέν του χωριού είναι τα παλιά λατομεία ώχρας. H εκμετάλλευσή τους ξεκίνησε το 1780, όταν κάποιος ονόματι Jean-Etienne Astier ανακάλυψε τυχαία ορισμένα κοιτάσματα.

Από τότε μέχρι και τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αι., που κατασκευάστηκαν τα χημικά χρώματα, η περιοχή γνώρισε μεγάλη άνθηση με αποκορύφωμα το 1929, οπότε καταγράφηκε ετήσια παραγωγή 40.000 τόνων!

. Το ρολόι του 19ου αιώνα μαζί με το Καμπαναριό (Campanille) κλέβει την παράσταση.

Ξεχασμένοι και γοητευμένοι από αυτά που βλέπαμε ,δεν δώσαμε και πολύ σημασία στον καιρό.Ξαφνικά είδαμε μια τρομακτική μαυρίλα να σκεπάζει το χωριό. Άρχισε να σκοτεινιάζει και να μυρίζει βροχή. Μην ξεχνιόμαστε,φέτος ο καιρός είναι σύμμαχος μας!!!!Αποφασίσαμε να την κάνουμε σιγά σιγά.

Mετά το Rousssillon ακολουθήσαμε τον D48. Περάσαμε από τα γραφικά χωριά Apt-Cereste & Manosque και διασχίζοντας πανέμορφα οροπέδια ανάμεσα σε λιβάδια λεβάντας και πανέμορφων γραφικών δρόμων.

Στην επιστροφή μας στο χωριό,μόλις βγήκαμε από την εθνική οδό ,μας έκανε εντύπωση το τεράστιο χωνί που υπάρχει στα διόδια για να ρίχνεις μέσα τα κέρματα. Καλόοοοοο.

Ήταν μια μέρα γεμάτη όμορφες και παραμυθένιες εικόνες.

Ευτυχώς υπάρχουν οι φωτογραφίες και οι μεγάλες κάρτες μνήμης για να συγκρατήσουν τέτοιες εικόνες και με την βοήθεια της τεχνολογίας να έχουμε την δυνατότητα να τις θυμόμαστε ξανά και ξανά.

Το μόνο αρνητικό της ημέρας ,που ενοχλεί κάθε μοτοσικλετιστή, ήταν η έντονη βροχόπτωση που

πλέον τείνει να γίνει καθημερινή συνήθεια.

Χάρτης διαδρομής.

Το ταξίδι μας συνεχίζεται.

Continued below.

Press the link to read: