30 July 2013 Tallin(ΕE) to Latvia (LV) to Kaunas(LT) -15th Day

15η Μέρα
Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

Κείμενο:Μιχάλης Χατζάκης

Φωτογραφίες:Μιχάλης Χατζάκης-Παρθένα Νεοφυτίδου

Ξύπνημα , ετοιμασία , πρωινό, φόρτωμα , πληρωμή, φευγιό. Όλα ίδια κάθε πρωί κι όμως πόσο διαφορετικά φαίνονται όταν συνδυάζονται με τις αλλιώτικες , κάθε μέρα, εικόνες...

Στον προγραμματισμό που είχα κάνει, είχα υπολογίσει ότι θα φτάναμε στην Λιθουανία,στο Kaunas, σχετικά νωρίς το απόγευμα και τα χιλιόμετρα μας δεν θα ξεπερνούσαν τα 570!!Έτσι τουλάχιστον νόμιζα!!!

Κατά τις 08:00 ξεκινήσαμε από το Ταλίν με προορισμό τα σύνορα της Λετονίας και από εκεί για τα σύνορα της Λιθουανίας. Ήμουν αρκετά αγχωμένος,αφού μετά την μικρή περιπέτεια που είχα με τον θόρυβο στο πίσω μέρος της μηχανής,που υπέθεσα ότι ήταν η αλυσίδα ή το ρουλεμάν,φοβόμουν μην μας τύχει κάτι απρόοπτο και δεν μπορούσαμε να συνεχίζαμε το ταξίδι μας όπως το είχαμε προγραμματίσει. Όλα θα κυλούσαν όμορφα αν δεν αντιμετωπίζαμε για ακόμα μια φορά μια μικρή περιπέτεια στην Ρίγα,ευτυχώς με αίσιο τέλος, που θα σας διηγηθώ παρακάτω!
Ο καιρός έδειχνε κάπως διαφορετικός από τις προηγούμενες μέρες! Η κίνηση ήταν σχετικά περιορισμένη και έτσι καταφέραμε να αποδράσουμε πολύ εύκολα από το κέντρο του Ταλίν για να βγούμε στην εθνική οδό, Ε67.

Η Εσθονική φύση μας περίμενε να την γνωρίσουμε οδηγώντας σε ένα δρόμο γεμάτο καταπράσινα δάση.

Ο καιρός μας έκανε πολλά παιχνίδια, μια ήταν συννεφιασμένος και την άλλη ηλιόλουστος!

Κάπου πριν τα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών κάνουμε ολιγόλεπτη στάση για καφεδάκι και ανασυγκρότηση αφού είχαμε ήδη κάνει 170 χλμ.

Είσοδος στη Λετονία.

Γυρνώντας το βλέμμα μου προς τα πίσω,κοίταξα την ταμπέλα της Εσθονίας και ευχήθηκα να την ξαναπεράσω κάποια στιγμή!!

Ορισμένα κράτη δεν ασκούν κανέναν έλεγχο στα εθνικά τους σύνορα.Η Εσθονία,η Λετονία,η Λιθουανία, είναι μερικά από αυτά!

Η πρώτη μας στάση για καύσιμα ήταν στην Λετονία! (Τιμή λίτρου:1,58 EUR)

Μερικές όμορφες εικόνες από την εθνική οδό.

 Ομολογώ ότι δεν σεβάστηκα και πολύ τα όρια ταχύτητας όπου ήταν στα 90χαω και το πατούσα λιγάκι παραπάνω μέχρι που είδα ένα μπατσικό μπροστά μας και συνέχισα σαν καλό παιδί να υπακούω τον νόμο!!

Λίγα χιλιόμετρα πριν την Ρίγα ήρθε το αναπόφευκτο ,άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς.Μαθημένος από τα προηγούμενα μας ταξίδια σε μεγάλους εθνικούς δρόμους με δυνατές βροχές,συνέχισα να οδηγώ, μέχρι που αναγκάστηκα να σταματήσω λόγο ορατότητας. Το ένα σετ αδιάβροχα,(της Παρθένας),το είχαμε "χάσει" στην Νορβηγία και δεν μπήκα στον κόπο να φορέσω το δικό μου μιας και όλος μας ο ρουχισμός ήταν "gore tex" και δεν θα έπρεπε να πάρουν νερό!!.

Σταματήσαμε σε μια στάση λεωφορείου και περιμέναμε να κοπάσει η βροχή αλλά μάταια!Αναγκαστικά συνεχίσαμε γιατί δεν μας έπαιρνε ο χρόνος καθόλου.Το πόσο βρεγμένοι ήμασταν θα το εντοπίζαμε όταν θα φτάναμε στο ξενοδοχείο μας αργά τη νύχτα!

Η μηχανή είχε αρχίσει να κάνει πάλι θόρυβο στο πίσω μέρος και αυτή την φορά ήταν πάρα πολύ έντονος.Ένοιωθα ότι θα έσπαγε κάτι στον πίσω τροχό.Με την αγωνία και την ανησυχία του να μην ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει αποφάσισα να μπούμε μέσα στην Ρίγα προκειμένου να βρούμε κάποιο συνεργείο και να ζητήσουμε την βοήθεια κάποιου ειδικού!

Η Παρθένα απολάμβανε την διαδρομή και ευτυχώς τράβηξε μερικές φωτογραφίες από την πρωτεύουσα της Λετονίας και έτσι μπόρεσα να δω αργότερα και εγώ μερικά όμορφα πλάνα!!
Προσπαθούσα να μην της μεταφέρω την δική μου αγωνία για το τι μπορούσε να μας συμβεί εάν  παθαίναμε κάποια ζημιά.
Η οδήγηση μέσα στην πόλη, ενώ ήμασταν φορτωμένοι και βρεγμένοι ήταν άκρως κουραστική και δύσκολη.

Σταματήσαμε σε μια μικρή πλατεία κάπου κεντρικά και άρχισα να ψάχνω στο GPS για να εντοπίσω κάποιο συνεργείο. Παραδίπλα βρισκόταν μια πιάτσα ταξί και θεώρησα πιο συνετό και σύντομο να ρωτήσω κάποιον που ξέρει την περιοχή πάρα να ψάχνω μόνος μου. Ο ταξιτζής τελικά δεν αποδείχθηκε και η πιο σωστή λύση αφού δεν μιλούσε καθόλου Αγγλικά. Στο φανάρι είδα ένα τύπο με ένα Honda CBF .Του έκανα νεύμα να σταματήσει για να τον ρωτήσω αλλά δεν μπόρεσα να διακρίνω μέσα από το κράνος του αν κατάλαβε τι του έλεγα! Με το άγχος να με έχει κυριεύσει γύρισα πάλι πίσω στη μηχανή και άρχισα να ψαχουλεύω το GPS. Ξαφνικά βλέπω τον τύπο που ενόχλησα στο φανάρι, να έρχεται προς το μέρος μας. Αφού σταμάτησε και έβγαλε το κράνος,με πάρα πολύ καλά Αγγλικά,μας εξήγησε ότι επειδή ήταν σταματημένος στο φανάρι δεν μπορούσε να μου μιλήσει.(Α ρε Ελλάδα πόσο μπροστά είσαι στην παιδεία!!το ιδιο κανουμε και εμείς σε τέτοιες περιπτώσεις) .Του ζήτησα να με βοηθήσει να βρω κάποιο συνεργείο αλλά το μόνο που ήξερε ήταν το συνεργείο της Honda όπου και πήγαινε την δικιά του μηχανή. Πήρε τηλέφωνο και τους ρώτησε αν μπορούν να μας δεχτούν.Η απάντηση τους ήταν θετική και αφού μου έδωσε την διεύθυνση τον ευχαρίστησα πολύ και έφυγε.Με την βοήθεια του Gps κατευθυνθήκαμε στην αντ/πεια της Honda που ήταν 5 χλμ μακριά από το σημείο που βρισκόμασταν. Σε 10 λεπτά ήμασταν στο συνεργείο. Μίλησα με το παλικάρι που ήταν υπεύθυνος και αφού ξεφόρτωσα τις βαλίτσες από την μηχανή για να την σηκώσουμε στο διπλό στάντ  άρχισε να την ελέγχει σχολαστικά χωρίς να την ανεβάσει στην ράμπα του συνεργείου.Μου είπε ότι το πρόβλημα μάλλον ήταν στο ρουλεμάν του πίσω τροχού και πως δεν είχε διαθέσιμο και έπρεπε να το παραγγείλει από την Suzuki ή να πήγαινα εγώ κατευθείαν στην αντ/πεια!
"Εδώ έχω να παρατηρήσω οτι δεν είχα σκεφτεί να δω το βιβλίο της μηχανής για να εντοπίσω εξαρχής το επίσημο συνεργείο της Suzi!!!!
Χωρίς να χάνουμε χρόνο, ξαναφόρτωσα τις βαλίτσες στην μηχανή και αφού τον ευχαρίστησα, ξεκινήσαμε για το συνεργείο που βρισκόταν σε απόσταση 8 χλμ. Η κίνηση ήταν ανυπόφορη, η βροχή είχε σταματήσει αλλά η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική. Η υγρασία σε συνδυασμό με την δικιά μου κούραση και αγωνία με είχαν κάνει μούσκεμα.  

Μετά από 15 λεπτά, και αφού είχα μπερδευτεί δυο φορές για να βρω την σωστή έξοδο για το συνεργείο, κατάφερα να το εντοπίσω. Suzuki Service Latvia.  

"Εδώ θα άρχιζε μια ακόμα νέα Οδύσσεια". 

Μπήκα μέσα στο κατάστημα και αφού εξήγησα στον υπάλληλο για το που έχω εντοπίσει το πρόβλημα και τι ακριβώς ενδείξεις έχω, μου απάντησε πως πρέπει να την κοιτάξει ο μηχανικός και ίσως χρειαστεί να αντικαταστήσουμε τα ρουλεμάν του πίσω τροχού μαζί με τα συνεμπλόκ. Ρώτησα αν υπάρχουν διαθέσιμα και ποιο το κοστολόγιο τους.Το πρώτο που μου είπε ήταν ότι το κόστος δεν θα ξεπερνούσε τα 200 EUR και το πιο απογοητευτικό ήταν ότι τα ανταλλακτικά θα ήταν διαθέσιμα τις επόμενες 2 μέρες.Επίσης μου είπε πως αν δεν τα διορθώσω η μηχανή θα με αφήσει στο δρόμο στα επόμενα χιλιόμετρα!! Δεν είχα πρόβλημα για το πόσο θα κόστιζαν αλλά έπρεπε πάση θυσία να φτάναμε στο Kaunas εκείνο το βράδυ.

Δεν θέλαμε με τίποτα να χάσουμε χρόνο δεδομένου πως αν χάναμε δυο βραδιές δεν υπήρχε περίπτωση να προλάβουμε να γυρίσουμε εγκαίρως στην Ελλάδα. Επίσης είχαμε κάνει κρατήσεις σε ξενοδοχεία και έπρεπε να ενημερώσουμε και να κάνουμε νέες κρατήσεις μόλις η μηχανή θα ήταν έτοιμη. Για ένα τόσο μεγάλο και δύσκολο ταξίδι είχα μια μόνο μέρα ασφαλείας σε περίπτωση που θα μας συνέβαινε κάτι και αυτό που αντιμετωπίζαμε τώρα δεν ήταν στα σχέδια μας!!!!

Εξήγησα στον υπάλληλο όλα τα παραπάνω και του είπα πως ήταν άμεση ανάγκη να βρίσκομαι το βράδυ στην Λιθουανία. Με παρέπεμψε να μιλήσω με τον αρχιμηχανικό του συνεργείου για να πάρουμε μια δεύτερη γνώμη.

Πήγα με έναν άλλο υπάλληλο στον μηχανικό ,που δεν μιλούσε καλά Αγγλικά, και έκανε τον μεταφραστή. Το καλό ήταν ότι ο μηχανικός ήταν κάτοχος ενός V-Strom 1000 και στις ράμπες του συνεργείου ήταν άλλα δυο 1000ρια που έκαναν service. Ξεφόρτωσα τις βαλίτσες απο την μηχανή και αφού του εξήγησα για τον θόρυβο που άκουγα πήρε το V-Strom και του έκανε μια βόλτα.Με την αγωνία μου να έχει φτάσει στα ύψη ,ο μηχανικός επέστρεψε και μου είπε ότι κάτι κατάλαβε και πως έπρεπε να την ανεβάσει στην ράμπα για να κάνει έλεγχο στον πίσω τροχό τα ρουλεμάν και τα συνεμπλοκ όπως και να καθαρίσει την αλυσίδα, που πιθανότατα όλο το πρόβλημα ήταν από εκεί ,μιας και ήταν μέσα στην βρώμα και γεμάτη κόμπους. Θεώρησα ότι τα νέα ήταν θετικά  Η ράμπα θα ήταν διαθέσιμη σε  μια ώρα περίπου και το κόστος θα ήταν στα 100 EUR. Μην έχοντας άλλη επιλογή συμφώνησα να περιμένω για να γίνουν όλες οι ενέργειες που χρειαζόταν προκειμένου να φύγουμε το συντομότερο δυνατόν.

Εξήγησα στο παλικάρι που έκανε τον μεταφραστή ότι δεν είχα βρει σε κανένα βενζινάδικο πιεστικό ,(τύπου karcher),για να καθαρίζω την μηχανή και πως μου ήταν πολύ δύσκολο μιας και δεν είχα μαζί μου αρκετά πανιά και καθαριστικά για κάτι τέτοιο. Μου είπε πως σπάνια υπάρχουν τέτοια μηχανήματα στα βενζινάδικα και πως οι περισσότεροι μοτοσυκλετιστές τα πηγαίνουν στα συνεργεία για καθαρισμό-λίπανση των μηχανικών μερών ή τα κάνουν μόνοι τους στα δικά τους γκαράζ.

Αυτό που έκανα τις περισσότερες φορές σε αυτό το ταξίδι ήταν λίπανση κάθε 300 χλμ περίπου και καθάρισμα με ότι υλικά μπορούσα να βρω από κανένα βενζινάδικο.

Πριν το καθάρισμα!

Μετά το καθάρισμα!

Το τελικό πόρισμα ήταν ότι για τον θόρυβο που άκουγα στο πίσω μέρος έφταιγε η αλυσίδα αφού είχε τα μαύρα της τα χάλια*. Τα συνεμπλόκ με τα ρουλεμάν επίσης ήταν σε καλή κατάσταση και θα με έβγαζαν άνετα για τα επόμενα χλμ έως ότου φτάσουμε στην Ελλάδα. Πήγα στο γραφείο του μηχανικού για να τον ευχαριστήσω και να τον πληρώσω. Του έκανα δώρο 2 μικρά ουζάκια που είχα στην βαλίτσα μου και αυτός αντι για τα 100 EUR** που είχαμε συμφωνήσει αρχικά,μου ζήτησε 60 EUR. 

Μου είπε να καθαρίζω και να λιπαίνω την αλυσίδα τουλάχιστον κάθε 200 χλμ προκειμένου να ολοκληρώσω το ταξίδι μας.

Είχαμε κάνει ήδη 7.500 χλμ και μας έμεναν άλλα 3.500 χλμ περίπου!

*Η αλυσίδα είχε επηρεαστεί από το συμβάν που είχαμε στην Mo i Rana.

**(Το επίσημο νόμισμα της Λετονίας είναι το LATS (Λατς). Με τους Λετονούς να διαφωνούν, η Ρίγα υπέβαλε αίτηση για ένταξη στην ευρωζώνη το 2014. Οι τιμές τους σε όλα τα καταστήματα και προϊόντα αναγράφονται πλέον σε EUR ).

Μερικούς μήνες πριν το ταξίδι μας είχα αλλάξει προληπτικά αρκετά πράγματα πάνω στην μηχανή αλλά η αλυσίδα δεν ήταν ένα από αυτά.Είχε ήδη πάνω από 30.000 χλμ πάνω της!!!!

Η ώρα ήταν 16:15,είχαμε βγει αρκετά εκτός προγράμματος αλλά τουλάχιστον θα συνεχίζαμε το ταξίδι μας.Έπρεπε να καλύψουμε άλλα 320 χλμ περίπου δηλαδή άλλες 4 ώρες το λιγότερο!!

Στο πρόγραμμα μας είχαμε να επισκεφθούμε τον λόφο των Σταυρών στην επαρχία Σιαουλιάι,περίπου 128 χλμ. Ήταν ένα αξιοθέατο που δεν ήθελα να το χαθεί και αυτό μιας και είχαμε ήδη χάσει την επίσκεψη μας στην πανέμορφη Ρίγα.

Μετά από  μισή ώρα περίπου δύσκολης οδήγησης,φτάσαμε στα σύνορα.Η κατάσταση στο οδικό δίκτυο, (Ε77/Α2), που ένωνε την Λετονία με την Λιθουανία , είχε το μαύρο της το χάλι.Έργα,λακκούβες και φορτηγά ,έκαναν την οδήγηση ανυπόφορη! Ο θόρυβος που άκουγα στον πίσω τροχό είχε σταματήσει αλλά εγώ εξακολουθούσα να νιώθω ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ήμουν απόλυτα σίγουρος ότι δεν ήταν της φαντασίας μου!!

Η Λιθουανία στην "αρχή "μας υποδέχτηκε με ήλιο!! Όπως και στην είσοδό μας στη Λετονία ,έτσι και εδώ δεν υπήρχε κανένας έλεγχος για την είσοδο μας στην χώρα! Η Λιθουανία προσχώρησε στην ευρωπαϊκή ένωση το 2004 μαζί με την Εσθονία ,Λετονία ,Πολωνία και Σλοβακία.

Ο καιρός έχει αρχίσει να χαλάει σταδιακά και λίγο πριν φτάσουμε στην Σιαουλιάι άρχισε πάλι να βρέχει!

Με την βροχή να έχει δέσει για τα καλά ,κατεβήκαμε να απολαύσουμε το τοπίο!

"Ο λόφος των Σταυρών - (EN),Hill of Crosses"

Μουσκεμένοι και ταλαιπωρημένοι ξεκινήσαμε για τα τελευταία 140 χλμ περίπου μέχρι το Κάουνας. Λίγο πριν μπούμε στο κέντρο της πόλης σταμάτησα σε ένα βενζινάδικο για καύσιμα. Η τιμή της βενζίνης ήταν στα 1,38 EUR/λτ. 

Η αναζήτηση του ξενοδοχείου που είχαμε κλείσει εξελίχθηκε σε μια ακόμα περιπέτεια. Είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει και η βρόχα έπεφτε "στρέιτ θρου που" λέει και το γνωστό άσμα,κάτι το οποίο  με είχε δυσκολέψει πάρα πολύ αφού η ζελατίνα του κράνους μου είχε θολώσει και στην προσπάθεια μου να έχω καλύτερη ορατότητα το άνοιξα λίγο και άρχισε να μπάζει νερά. 

Για τους δικούς του  λόγους το GPS κόλλησε για "ακόμα"μια φορά! Σε κάποια φάση μας προσπερνάει ένας  μλκς με ένα γρήγορο αμάξι και όλα τα βρώμικα νερά ήρθαν πάνω μας!!

Αφού έκανα  επανεκκίνηση  κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο. 

Αποφασίσαμε να μπω εγώ πρώτος για να μην κάνουμε μούσκεμα την ρεσεψιόν. Μόλις πήρα τα κλειδιά, ξεφορτώσαμε την μηχανή και ανεβάσαμε όλες τις βαλίτσες στο δωμάτιο για να δούμε αν είχαν πάρει νερό τα ρούχα μας από μέσα.

Υπήρχαν αρκετές απώλειες τελικά!!Απλώσαμε τα μπουφάν και τα παντελόνια μας για να στραγγίξουν ,αρχίσαμε να στεγνώνουμε γάντια,μπότες,κράνη και ότι άλλο μπορούσαμε με το πιστολάκι από το μπάνιο.

Και κάπως έτσι άρχισε να πέφτει η νύχτα.Γύρω στις 22:30, η κοιλιά ξαναγουργούριζε και η κούραση άρχισε να δείχνει τα σημάδια της. Έξω ήταν τα πάντα κλειστά και το εστιατόριο του ξενοδοχείου ήταν γεμάτο,η κουζίνα έκλεινε στις 23:00. Με διάφορες διαβουλεύσεις και με την πολύ κακή εξυπηρέτησε της σερβιτόρας, μόλις άδειασε κάποιο τραπέζι καθίσαμε για φαγητό.

Μπορεί να είχαμε κακή εξυπηρέτηση αλλά δεν πτοήθηκαμε καθόλου.Κοπανίσαμε κάμποσα μπυράκια. Εδώ οφείλω να αναφέρω ότι το δείπνο μας ήταν απίστευτα γευστικό και πάρα πολύ οικονομικό! Πληρώσαμε 30 EUR για 2 ορεκτικά,2κυρίως πιάτα,επιδόρπιο και 4 μπύρες! 

Κάποια στιγμή η κούραση μας νίκησε και με την βοήθεια της μπύρας αφεθήκαμε στα χέρια του Μορφέα!!


Ήταν μια από τις πιο δύσκολες μέρες του ταξιδιωτικού μας. Πολλά χιλιόμετρα,πολύ βροχή και πολύ άγχος.Αυτά είναι μερικά από τα συστατικά ενός ταξιδιού και δεν έμελλε να λείπουν από το δικό μας μενού!

Χιλιόμετρα ημέρας:656

Διαμονή: Kaunas hotel  63,75EUR Β&Β & free parking

Έξοδα ημέρας:200,50 EUR

Επόμενο/Next

Kaunas(LT) to Warsaw(PL)-16th Day