moto-traveler: 27 July 2013 Nordkapp(Ν) to Rovaniemi(FΙ)-12th Day

12η Μέρα
Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Κείμενο:Μιχάλης Χατζάκης,Παρθένα Νεοφυτίδου

Φωτογραφίες:Μιχάλης Χατζάκης-Παρθένα Νεοφυτίδου

06:15. Ξύπνημα για ακόμα μια φορά νωρίς.Τι να αναφέρω τώρα,ότι ήταν πρωί;Την περίοδο του Ιουλίου δεν νυχτώνει καθόλου όπως έχουμε προαναφέρει!

Η πρώτη εικόνα ανοίγοντας τις κουρτίνες του δωματίου ήταν μια σκηνή ενός ποδηλάτη έξω από το παράθυρο μας.Το παλικάρι την έβγαλε όλη "νύχτα" στο σκοινάκι,με το ποδήλατο να βαράει σκοπιά για πάρτη του!

Κουβαλάμε τρέλα εμείς οι μοτοσυκλετιστές αλλά οι ποδηλάτες, πολύ περισσότερο!!

Το Nordkapp camping είναι ένα από τα τελευταία που μπορεί να βρει ένας ταξιδιώτης στην άνοδο του προς το Βόρειο ακρωτήρι ,διασχίζοντας τον Ε69,λίγο πριν το χωριό Honningsvåg.Υπάρχουν μερικά ακόμα camping στο Skarsvåg, αλλά δεν υπήρχε διαθεσιμότητα τις ημερομηνίες που θέλαμε.Δεν ξέρω εάν τα άλλα camping ήταν σαν αυτό που επιλέξαμε εμείς!Απογοητευτήκαμε τοσο από την καμπίνα που είχαμε κλείσει με αποτέλεσμα τα πικρόχολα μου σχόλια να βρίσκονται ήδη στο booking.

Άλλα διαβάσαμε και άλλα βρήκαμε όταν φτάσαμε. Όσον αφορά το περιβάλλοντα χώρο και την τοποθεσία οφείλω να παραδεχτώ ότι το βαθμολογώ με "9".

Ετοιμασία,φόρτωμα και φευγιό!Είχαμε να καλύψουμε 710χλμ περίπου!!!

Μια εικόνα, δυο διαφορετικές διαθέσεις!

" Όταν παίρνω φόρα-φόρα κατηφόρα........." και πήραμε και εμείς την 'κατηφόρα' της επιστροφής.

Η κατάβαση προς τον νότο έγινε μέχρι ένα σημείο από τον ίδιο δρόμο που είχαμε ανέβει ,τον Ε69 και τον Ε6. Προορισμός μας για ήταν τα σύνορα Νορβηγίας-Φινλανδίας,κοντά στο Karasjok,περίπου 260 χλμ.

Η Νορβηγία για ακόμα μια φορά μας αποχαιρετούσε με τις καλύτερες εικόνες να αποθηκεύονται στον σκληρό δίσκο του εγκεφάλου μας και στην κάρτα μνήμης της φωτογραφικής μηχανής.

Οι τάρανδοι μας αποχαιρετούσαν σε όλη την διαδρομή.Πανέμορφα πλάσματα......

........και πολύ επικίνδυνα αν δεν δώσεις την κατάλληλη προσοχή!

Ακολουθήσαμε την ακτογραμμή του νησιού Mageroya και αφήνοντας πίσω μας τα πανέμορφα ψαροχώρια και τα τούνελ οδηγούσαμε προς Φινλανδία.

Και ξαφνικά τον είδαμε στην άκρη του δρόμου να μας κοιτάζει...σβήσαμε την μηχανή και τον απολαύσαμε όση ώρα μας επέτρεψε πριν εξαφανιστεί.Ο άσπρος Gandalf ήταν μπροστά μας!!!!

Στα χωριά που περνούσαμε βλέπαμε κάτι ξύλινες κατασκευές που δεν γνωρίζαμε σε τι χρησίμευαν.Αν και στο τέλος όμως ,η απορία μας λύθηκε.Εκεί κρεμούσαν τα ψάρια για να αποξηρανθούν.

Στη σειρά τα στρατιωτάκια..............

Ξέχασα να αναφέρω ότι είδαμε και μερικά πρόβατα!!!!!!

Η θερμοκρασία ήταν περίπου στους 15 °C.
Ο καιρός εδώ ήταν Ελληνικός,διαύγεια και ηλιοφάνεια,τι άλλο να ζητούσαμε!

Πρώτη στάση για βενζίνη στο Lakselv για ανεφοδιασμό και καφεδάκι!Τιμή βενζίνης 1.93€/lt

Περνώντας το Karasjok ,αφήσαμε τον Ε6 και μπήκαμε στον Ε92.

Στα χωράφια βρισκόταν σκορπισμένες παντού αχυρόμπαλες,μάλλον ήταν η περίοδος που είχε γίνει η συγκομιδή των δημητριακών.Πολύ όμορφο θέαμα!

Οδηγήσαμε παράλληλα με τον ποταμό Tana και ακολουθώντας το παρακλάδι του ποταμού Αnarjohka βρεθήκαμε στα σύνορα Νορβηγίας , Φιλανδίας που βρισκόταν ακριβώς πάνω στην γέφυρα.

Για ακόμα μια φορά αφήσαμε το σημάδι μας !

Κάπου εδώ είχε τελειώσει το ταξίδι μας στην πανέμορφη Νορβηγία.

Η είσοδος μας στην Φινλανδία ήταν γεγονός!

Συνεχίσαμε στον E92 με προορισμό την διοικητική πρωτεύουσα της Λαπωνίας το Rovaniemi όπου και θα περνούσαμε το πρώτο μας βράδυ. Είχαμε διαβάσει και ακούσει από άλλους ταξιδιώτες για τις τεράστιες ευθείες της βόρειας Φινλανδίας,απίστευτα βαρετή οδήγηση!

Βαριέμαι ............................ μια στροφή ρε παιδιά δεν έχετε εδώ πέρααααααα!!!!!

Μπήκαμε στην κεντρική ενδοχώρα της Λαπωνίας οδηγώντας τον δασώδη Ε75,οι πρώτες μεγάλες πόλεις που συναντήσαμε ήταν το Inari και το Ivalo.

Βρισκόμασταν 343 χλμ μακριά από το Nordkapp.

Παρέα με τις πολύ φιλόξενες αρκούδες!!!!

και τον λιγομίλητο ψαρά!!!!

Στάση στο Ivalο για ανεφοδιασμό.και μερικές προμήθειες.Η θερμοκρασία ήταν στους 20°C.

Η τιμή της βενζίνης στα 1,69€/lt.

Οδηγώντας προς το νότο ο καιρός άρχισε να μας τα χαλάει!Μπήκαμε σε ένα μεγάλο σύννεφο που ήταν έτοιμο να μας μουσκέψει.

Εδώ τα όρια ταχύτητας ήταν από 80 έως 120 km/h. Δεν το ρίσκαρα να τρέχω και ο λόγος ήταν οι τάρανδοι που έβοσκαν και έμπαιναν στο δρόμο λες και ήταν σε κανένα λιβάδι!!!

Φτάνοντας στην Sodankyla, σταματήσαμε για να τσιμπήσουμε κάτι.

Βρήκαμε ένα Kebab και παραγγείλαμε: 2 kebab,2 pepsi.1 πατάτες και πληρώσαμε 23€.....

Κατά τις 18:30 φτάσαμε στην περιφέρεια του Rovaniemi,την πρωτεύουσα και πύλη εισόδου από και προς την Λαπωνία. Οι πιο πολλοί περνάνε από εδώ για να πουν ότι επισκέφτηκαν την Λαπωνία ή για να «περάσουν» τον Αρκτικό Κύκλο.

"Το Οικόσημο του Ροβανιέμι"

9 χμ βόρεια του Ροβανιέμι ,σταματήσαμε στο Napapiiri.Το ακριβές σημείο του Αρκτικού Κύκλου που έχει χτιστεί το «επίσημο» χωριό του Αϊ Βασίλη. Το γραφείο τουρισμού της πόλης έχει την επωνυμία Santa Claus Tourist Centre (Τουριστικό Κέντρο Αϊ Βασίλη).

Είχε αρχίσει να ψιλοβρέχει μόλις φτάσαμε.Ήταν περίπου 6:30 το απόγευμα και τα μαγαζάκια ετοιμάζονταν να κλείσουν και ελάχιστος κόσμος περιφερόταν στον χώρο.Η κατάθλιψη σε όλο της το μεγαλείο....Θα μου πείτε γιατί το λέω αυτό;Όταν τόσα χρόνια βλέπεις το χωριουδάκι αυτό κάθε Χριστούγεννα στην τηλεόραση με τον αγιούλη να τριγυρνάει πέρα δώθε,με τον κόσμο να τριγυρνάει,με το χιόνι που το κάνει ακόμη πιο παραμυθένιο και ξαφνικά αντικρίζεις αυτές τις εικόνες,έ νομίζω πως καταλαβαίνεις ότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα θεματικό πάρκο.

Με όχι και τόσο ωραία διάθεση βγήκαμε τις αναμνηστικές φωτογραφίες(μην βλέπετε τα χαμόγελα...)

Σε ένα κατάστημα σουβενίρ συναντήσαμε ένα γκρουπάκι από προσκόπους και λόγω της αγάπης μας προς αυτούς,η Παρθένα ζήτησε από τα κορίτσια να φωτογραφηθεί μαζί τους για να τις δείξει στις δικές μας προσκοπίνες,(Ιωάννα & Αρετή)!

Αφού ήταν κλειστά όλα και ο καιρός άρχισε να γεμίζει σκεφτήκαμε τρεχάτε ποδαράκια μου για να μην γίνουμε λούτσα.Το έτερον ήμισυ μουρμούριζε βέβαια γιατί δεν πήρε αναμνηστικά για τα τέκνα!

Φτάνοντας στο ξενοδοχείο όμως είχε μια κουβέντα με την κοπέλα στην υποδοχή η οποία της είπε ότι το χωριό ανοίγει κάθε μέρα και ότι αν θέλει μπορεί να δει τον αγιούλη!!!!Ε δεν υπήρχε αμφιβολία πλέον ότι θα ξαναπηγαίναμε την άλλη μέρα. Το κορίτσι μου,μου έθεσε βέτο ότι όπως αυτή με ακολούθησε στην άκρη της Ευρώπης έτσι και εγώ θα έπρεπε να θυσιάσω κάποιες ώρες από την πρωινή αναχώρηση για μία ακόμη επίσκεψη.Νομίζω πώς δεν είχε άδικο μιας και δεν ξανακάνεις εύκολα τέτοιο ταξίδι.

Κάναμε ένα μπανάκι για βγήκαμε με τα πόδια σε ένα μίνι μάρκετ να αγοράσουμε νερό.Τιμές σε ευρώ ξανά και το νερό με γεύση λεμόνι 2,69.Γιούχου!!!!! Να ομολογήσω όμως ότι αν διψάς και είναι και κρύο,είναι πολύ ωραίο.

Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και λέω,δεν πάμε μια βόλτα μέσα στην πόλη να δούμε τι εστί Ροβανιέμι,να βάλουμε και βενζίνη να μην ψαχνόμαστε αύριο; Σάββατο βράδυ όμως και τα βενζινάδικα ήταν κλειστά οπότε χρησιμοποιήσαμε το αυτόματο μηχάνημα.

Να μαστέ λοιπόν έντεκα η ώρα το βράδυ με 18 βαθμούς θερμοκρασία,να κάνουμε βόλτα .

Ωχ,τι έγινε ρε παιδιά;Ξέμεινε από τα Χριστούγεννα;

Η μερικώς πεζοδρομημένη οδός Koskikatu (ανάμεσα στις Rovakatu και Pohjanpuist) έχει πολλά οικονομικά και μεσαίας κατηγορίας εστιατόρια μεταξύ των οποίων είναι και το KotiPizza. Εμείς επιλέξαμε να πάρουμε μια πίτσα και καθίσαμε στον πεζόδρομο για να φάμε.

Για ακόμη μια φορά μας φαινόταν τόσο αστείο να τους βλέπουμε να είναι λιάρδα ενώ φαινομενικά ήταν ημέρα,και όμως αυτοί καθόταν στα μπαράκια και πίνανε.